Færsluflokkur: Ljóð
23.4.2008 | 20:01
Lausavísur
Fann hérna nokkrar hressar stökur:
- Ég þótt drekki eins og svín
aldurdóm ei prófi,
tóbak bæði og brennivín
brúka má i hófi.
- Ennþá get ég glaðst við skál
glitrar veigaröstin
léttum vængjum svífur sál
en svo koma eftirköstin,
og þau veita aldrei náð
allt úr lagi keyra,
við þessu samt ég þekki ráð:
Það er að drekka meira.
- Ég veit þú kannt að meta mig,
maðurinn þorskafróði.
Ég er stór og stæðilig.
Stimplaðu mig nú góði.
- Það er afleitt ástandið
enda' er frúin slegin.
Hann er alltaf utanvið
öðru hvoru megin.
- Afkastað hef ég á við tvo
áreynslan þrekið lamar,
píkur hafa pínt mig svo
ég pissa nú aldrei framar.
Ljóð | Slóð | Facebook | Athugasemdir (4)