Heimanám og ønnur heilaglíma

jæja, thá er thetta dagur tvø... semsagt taka tvø!  thar sem mér tókst ekki ad læra neitt af viti í gær.  Ég gerdi í raun allt nema ad læra.   Hvorki vinna né skóli í gær og í dag, og thess vegna ætladi ég ad vera svo skipuløgd ad vinna í ritgerdinni minni sem ég á ad skila eftir viku.   Ég fékk semsagt thad verkefni ad skirfa ritgerd um Alzheimers og ønnur form heilabilunnar.   Thad líst mér bara vel á, thar sem ég hef nokkurra ára reynslu af thví ad vinna med fólk med thessa sjúkdóma, og tharf thví ekki ad stydjast eins mikid vid bókina og annars.  Thad er thræl skemmtilegt í skólanum, og eiga kennararnir stædstan thátt í thví.. frábærir kennarar med 5 stjørnu húmor.  thad er hinsvegar verra thegar madur á ad vinna stór verkefni heima, thar sem lesefnid getur stundum verid svoo thurrt.   Ég get svarid thad, ef heilinn á mér var ekki farinn ad hrørna thegar ég kom á sídu 216, thá veit ég ekki hvad.   Ég er allavega farin ad skilja lífedlisfrædinga og adra álíka lestrahesta sem fríka út thegar their hafa lokid námi sínu, eftir allan lesturinn í gegn um árin.

Annars er thetta frekar áhugaverd lesning um thessa sjúkdóma, thegar madur fyrst er kominn í gang.  En ég vil samt meina thad ad ég hafi lært meira um sjúkdómana vid ad vera med hópinn minn á deildinni en úr bókunum, thó thad sé audvitad naudsynlegt ad vita thad tæknilega líka.

Mér gjørsamlega mistókst ad læra eitthvad í gær, thar sem einbeitingin var bara ekki ad vinna med mér, og fór ég thví ad gera allt møgulegt annad.  Langadi svo í súkkuladi, en bíllinn biladur og nennti ekki ad labba út í búd (sem eru rúmlega 6 km fram og tilbaka) svo ég bakadi bara skúffukøku.   Pantadi nýjan varahlut í bílinn sem kemur á morgun, lagadi til og skellti í nokkrar thvottavélar, kjaftadi í síman í heila eilífd um thad ad ég ætti nú ad vera ad læra, og ádur en ég vissi af var komid kvøld, og fullt af gódum tháttum í sjónvarpinu... svo thannig fór nú sá dagur.

Thagar ég svo fór á fætur í morgun var ég svo jákvæd og ákvedin í ad gera eitthvad í thessari blessudu ritgerd minni í dag.  Dagurinn byrjadi reyndar ekkert voda vel, en thad var frekar kalt í morgun, svo ég kveikti í arninum.  Skildi ekkert í thví, en fannst eins og thad kæmi eitthvad furdulegt hljód innan úr skorsteininum.  Gerdi rád fyrir thví ad thad væri bara mús eda laufblød sem hefdu fokid nidur í pípuna... thad hefur svosem gerst ádur. 

um thad bil hálftíma sídar er bankad á hurdina há mér.  Ég fer til dyra og thad fyrsta sem ég sé er madur í raudum vinnugalla og klolsvartur í framan... og hann var ekki svertingi... thad sást greinilega thar sem eyrun voru bleik, og STÓR blá og raudsprengd augu.  Mér brá svo vid thessa sýn, ad thad fyrsta sem mér datt í hug ad segja var: ég ætla ekki ad kaupa neitt!!  Thá mumladi madurinn eitthvad í hálfum hljódum og benti á mida sem var búid ad líma á útidyrina hjá mér.  Hvítur midid med stórum appelsínugulum støfum..(sem mér hafdi greinilega eEKKI tekist ad sjá) : FEIEREN KOMMER! hømm hømm og hóst hóst.. já thú segir thad, átti ad fæja skorsteininn í dag??!!

Já! sagdi hann greyjid, hálf furdulegur á svipinn, en sem betur fer var hann alveg ad verda búinn med verkid thegar ég kveikti í, svo hann fékk ekkert svakalega mikid sót í andlitid... hóst.. bara smá, hehe.

En eftir hádegi er ég búin ad vera ansi dugleg, ad mér finnst, og á thví ekkert svakalega mikid eftir af ritgerdinni,,.. bara eftir ad hreinskrifa og setja inn í tølvuna.. og krosslegg fingur um góda einkunn.

Athugasemdir

[Gulli litli, 19.9.2007 kl. 19:03]

haltu áfram ad læra og passadu tig å sóturum!

[Þóra Lisebeth Gestsdóttir, 20.9.2007 kl. 00:33]

Hókei.. ég skal reyna...