Kominn tími til !!!!

...Að skrifa eitthvað. smá uppdeit handa þér Gulli svona í leiðinni

Þetta er nú búið að vera meira sumarið, það besta til fjölda ára. Geðum þetta með stæl og drösluðum búslóðinni heim með Norænu í júní. Það er bara búið að vera svo brjálað að gera hjá illunni eftir heimkomuna að tölvan og bloggið hefur mætt afgangi. Nú er maður líka svo nálægt fjölskyldunni að bloggið missti á tíma tilgang sinn, þ.e.a.s halda fjölskyldunni uppdeitaðri um hvað maður væri að bralla þarna handan atlantshafsins. Nú er sagan hinnsvegar önnur, svo fréttirnar berast bara að norðan í staðin.

Þetta var hin skemmilegasta sjóferð sem ég hef verið með í, enda endalaust hægt að liggja í leti og gera ekkert annað en að njóta lífsins og slaka á.

Ferjan lagði af stað frá Bergen á hvorki meira né minna en þjóðhátíðardeginum sjálfum, og geri aðrir föðurlandsvinir betur! og að sjáfsögðu var reistur fáni í tilefni dagsins. Sáu þar aðrir vegfarendur greinilega að Íslendingar voru þarna á ferð, og komu og slóu af prati við okkur. Það var nokkuð um íslendinga í ferjunni, en aðal samskipti okkar við aðra voru við annað íslenskt par sem voru að flytja heim frá Danmörku. En það er alltaf gaman að hitta fólk sem er í sömu sporum og maður sjálfur.

Við komum við Scrabster í skotlandi, stoppuðum þó bara í smá stund, rétt svona til að helypa um 20 Belgískum húsbílum um borð, en við náðum þó að smella myndir af svæðinu í kring um höfnina. Einnig var stoppað í Færeyjum, en þar máttum við fara í land og spóka okkur um í smá tíma. Í tilefni þess að forvitni okkar reikaði að tungumálinu skelltum við okkur í göngutúr um Þórshöfn og keyptum okkur ís og nokkur dagblöð. Við rákum upp stór augu þar sem fyrirsögnin ''MYRDET!'' var á einu blaðanna, en þá voru ísbjarnafréttir frá Íslandi jafn vinsælar og Micael Jackson(fyrir aðgerð) svo það blað varð að fylgja með. Það var gaman að heyra færeyskuna, enda endalaust hægt að hlæja og spekúlera í þessu tungumáli.

Tveggja vikna frí tók svo við af heimkomunni, eða ekki beint frí, þar sem ganga þurfti frá búslóðinni og koma sér almennilega fyrir áður en við færum að vinna aftur.

Svo skildu leiðir aftur þar sem Örvar gat víst ómögulega farið af stað í næsta túr án yfirvélstjórans og illa fór að hjúkra á Sjúkrahúsinu hér á Króknum.

Þetta sumar er búið að vera sannkallaður draumur í dós eftir að prófum var lokið í vor. Nú veit ég loksins hvað liggur á bak við setninguna ,,að lifa lífinu lifandi´´.

En fyrst draumurinn um að búa erlendis rættist svo sannarlega, var snúið sér að næsta draumi og unnið í að láta hann rætast. 3 vikum eftir heimkomuna rættist svo einn langþráðasti draumurinn minn til margra ára, en það var að taka mótorhjólaprófið. Það var rumpað sér í kennslu og lagt í próf sem tókst að sjálfögðu í fyrstu tilraun. Svo nú get ég montað mig af nýja Íslenska ökuskírteininu mínu sem gefur mér leyfi til að aka bíla OG HJÓL fram að árinu 2052... Jippý kai yei !!!!

á næstunni verður svo brunað til borg óttans og athugað með að versla sér hjól ....úúú, er svo spennt!!

Það er yndislegt að vera aftur komin í heimahaga, en ég horfi hlýjum augum til Noregs og þess yndislega líf sem ég átti þar, og allra vina minna þar og vinnufélaga. Fylgist enn með fréttum frá Trondheim og veðurfregnum svo naflastrengurinn slitni ekki alveg... bara lengist pínu. En ég á alltaf eftir að heimsækja Noreg annað slagið og vinina mína, þar sem það varð eins og heimaland mitt eftir öll þessi ár þarna úti. Æðislegt land..og mæli með því að allir sem eru ungir og ringlaðir og vita ekkert hvað þeir vilja út úr lífinu skreppi þangað. Það virkaði allavega fyrir mig og gerði mig að betri manneskju fyrir vikið.

En svona er nú lífið þessa dagana. Það er yndislegt að vera ungur og ástfanginn eilífðartúristi :)

p.s. set inn nokkrar myndir af ferðalaginu. Set ekki inn allar, þar sem fótógraferað var eins og brjálæðistúristar með ofvirka vísifingur, hehe, og eru um 300 myndir af ferðinni, og svo stórt diskapláss hef ég ekki á mbl.is

 

Athugasemdir

[Gulli litli, 1.8.2008 kl. 21:08]

Takk fyrir skýrsluna Þóra mín...

[Þóra Lisebeth Gestsdóttir, 1.8.2008 kl. 21:25]

Það er alltaf gaman að segja ferðasögur