útvarp færeyjar

Thetta er algjör snilld, færeyska netútvarpid, eda Kringvarp Føyroya:) 

Hlustid á fréttirnar!  Ég get svarid thad!  annad hvort er mér farid ad kalka, sem á í erfidleikum vid ad skilja hvad unglingar höfudborgarinnar segja,,, med öllum sínum slanguryrdum og hálf íslENSKU heimatilbúnu ordum....eda eru  færeyjingarnir hreinlega farnir ad tala betri ''íslensku'' en unglingarnir? ..minns er barasta nokkud óviss hér sko...

Thetta er bara eins og ad hlusta á Túrillu, thad vantar bara sjússinn og jólatréd til ad kveikja í ...

http://www.uf.fo/

Martröd myrkfælna einbúans

   Ætli tuskudýr geti verid andsetin?  Thad vill nefnilega svo til ad ég er farin ad hallast á ad thad sé mögulegt...

   Á náttbordinu mínu situr nefnilega lítil, saklaus og sæt mús, allavega svona á ad líta.   Thad skemmtilega vid hana, er ad ef madur potar í magann á henni gefur hún frá sér ýmis (ó)hljód, sem helst heyrast ekki almennt nema kannski á göngum vissra lokadra deilda.   Thad er svosem hid besta mál, nema hvad nú hefur mýsla tekid upp á thví ad hræda illuna á nóttunni.   Eins og illa litla sé ekki nógu myrkfælin ádur.  Hrökk upp eina nótt hér um dagin vid thennan svakalega gedshræringahlátur sem barst úr horninu.   Hélt kannski ad ég hefdi rekid mig í mýslu og væri hún ad bregdast vid eins og henni ber og skal.   Nema, nei, thetta virdist vera eitthvad uppátæki hjá henni.   3 nætur hef ég lent í thví ad vera  lögst upp í rúm, en liggja andvakandi, thegar mýsla allt í einu byrjar ad gefa frá sér óhljód...og oftast er thetta á svipudum tíma ad nóttu til, eda rétt fyrir um kl 03.00 á nóttunni... hmm (já mamma, ég veit ad ég á ad fara fyrr ad sofa).   Ekki fyndid sko fyrir myrkfælna manneskju ad hrökkva upp vid gedveikishlátur tuskudýrsins nótt eftir nótt.  Dettur í hug Gremlings eda jafnvel Chuckie...sjæser!!! úff...nei, reyna ad hugsa um eitthvad annad, fugla og blóm, sætu litlu lömbin úti í haga....

Hef ég thví komist ad theirri nidurstödu ad annad hvort er mýsla litla andsetin eda thá ad eitthvad hefur rafbúnadurinn inni í henni tekid ad hrörna.... thó thad sídara sé thó líklegast,,.. en aldrei veit madur.. svo best er ad hafa varann á.  Furdulegri hlutr hafa svosem gerst í gegn um tídina.

Hér efst til vinstri má svo sjá mynd af sökudólgnum, sakleysisleg ad degi til.... men skinnet bedrar....

john lennon - woman

Lausavísur

Fann hérna nokkrar hressar stökur:

- Ég þótt drekki eins og svín
aldurdóm ei prófi,
tóbak bæði og brennivín
brúka má i hófi.

- Ennþá get ég glaðst við skál
glitrar veigaröstin
léttum vængjum svífur sál
en svo koma eftirköstin,

og þau veita aldrei náð
allt úr lagi keyra,
við þessu samt ég þekki ráð:
Það er að drekka meira.

- Ég veit þú kannt að meta mig,
maðurinn þorskafróði.
Ég er stór og stæðilig.
Stimplaðu mig nú góði.

- Það er afleitt ástandið
enda' er frúin slegin.
Hann er alltaf utanvið
öðru hvoru megin.

- Afkastað hef ég á við tvo
áreynslan þrekið lamar,
píkur hafa pínt mig svo
ég pissa nú aldrei framar.

já, ástin er líka internasjónal :)

Jæja, thad er bara ordid svona!!!

Er Ísland ekki lýdrædisland á pappírunum?! er madur svo bara handtekinn ef madur segir eitthvad í mótmælum?! ég á varla ord!!!!...HNEYKSL!!!!!!  áfram bílstjórar !! Go go!

Ert thú med ASS?

Ég var nýlega greind með ASS (aldurstengd skerðing á skammtímaminni). Einkennin
eru eftirfarandi:


Í gær ákvað ég að drífa mig í að þvo bílinn. Þegar ég var á leið út í bílskúr,
sá ég að pósturinn lá í forstofuganginum. Best að skoða póstinn áður en ég þvæ
bílinn, segi ég við sjálfa mig. Ég legg bíllyklana á hilluna í ganginum og geng
fram í eldhús. Ég flokka póstinn, kasta auglýsingabæklingunum dagblaðakörfuna
og sé þá að hún er orðin yfirfull. Því legg ég reikningana og eitt bréf sem
inniheldur könnun með svarblaði á eldhúsborðið og ákveð að rölta með blöðin út
í gám. Þar sem ég geng hvort eð er framhjá póstkassa um leið og ég fer með
blöðin í pappírsgáminn, ákveð ég að taka með mér svarblaðið frá könnuninni og
skella því í póstkassann í leiðinni. En fyrst þarf ég penna til að fylla út
svarblaðið. Pennarnir eru í skrifborðinu í vinnuherberginu, svo ég fer þangað inn og finn
flösku með ávaxtasafa á skrifborðinu. Ég ákveð að setja flöskuna með
ávaxtasafanum til hliðar svo ég reki mig ekki í hana og helli niður við leitina
að pennanum. Þegar ég tek flöskuna upp finn ég að ávaxtasafinn er volgur. Hann
þarf að fara í ísskáp svo hann skemmist ekki, hugsa ég. Á leiðinni inn í eldhús
með ávaxtasafann sé ég blómavasa sem stendur á símaborðinu.
Ég sé að ekkert vatn er eftir í vasanum og að blómin eru farin að visna svo ég
set ávaxtasafann frá mér á borðið til að taka upp vasann. Þá kem ég auga á
lesgleraugun mín sem ég hafði leitað að allan morguninn. Það er best að ég
leggi þau á skrifborðið þar sem ég finn þau aftur hugsa ég, en fyrst ætla ég að
gefa blómunum vatn. Ég legg því frá mér gleraugun í gluggan við vaskinn og set
vatn í vatnskönnu. Þá sé ég allt í einu fjarstýringuna fyrir sjónvarpið. Einhver hafði lagt hana
frá sér á boðið við vaskinn. Hmm, þegar við ætlum að horfa á sjónvarpið í kvöld
eigum við eftir að leita að fjarstýringunni og engin man eftir því að hún
liggur á borðinu við vaskinn, hugsaði ég. Ég ætti að leggja hana við sjónvarpssóffann
þar sem hún á að vera, en fyrst ætla ég að vökva blómin.
Þegar ég helli vatninu í blómavasann, tekst ekki til betur en svo að mestur
hluti þess lendir á borðinu og rennur þaðan niður á gólf. Ég legg
fjarstýringuna frá mér upp í hillu fyrir ofan símaborðið og sæki tusku til að
þurka upp vatnið. Síðan geng ég aftur út í forstofuganginn til að reyna að muna
hvað ég hafði upphaflega ætlað mér að gera.
Alla vega var bíllinn enn óþrifinn um kvöldið, það var ekki búið að fara með
svarið við skoðanakönnuninni í póst, það stóð flaska með volgum ávaxtasafa á
símaborðinu, blómin voru dáin, ég hafði týnt fjarstýringuna fyrir sjónvarpið,
ég fann ekki gleraugun mín og hafði ekki hugmynd um hvar ég lagði frá mér
bíllyklana.
Í dag hef brotið heilann um af hverju ég kom engu í framkvæmd í gær. Mér finnst
það með ólíkindum, því ég veit að ég var að allan daginn og var gjörsamlega
úrvinda. Ég geri mér grein fyrir að ég glími alvarlegt vandamál og að ég verð
að leita mér aðstoðar, en fyrst ætla ég að skoða tölvupóstinn minn.

Getur þú verið svo elskuleg/elskulegur að gera mér greiða? Sendu þetta bréf til
allra sem þú heldur að þurfi á greiningu að hlada, ég man ekki hverjum ég er þegar
búin að senda það.
Kveðja
Villa...eða?

Inn- og útrás næturuglunnar

pff.. afhverju getur madur ekki verid hlýdin stúlka og farid ad sofa á réttum tíma?, thetta er the story of my life, endalaust tharf madur ad vaka frameftir, thó svo ég viti ad mín bídi threyta og sybbingur í fyrramálid.  En svona er thetta thegar madur tekur ad sér aukavaktir á sunudagsmorgnum.   Finnst eins og ég thurfi ad gera svo mikid, en svo gufar tíminn hreinlega upp án thess ad madur geti montad sig af thví ad hafa gert eitthvad merkilegt   

Gerdi heidarlega tilraun til ad fara ad sofa á réttum tíma, en eftir ad hafa legid andvaka uppi í rúmi í rúma 2 tíma gafst ég upp og sit thví hér og spái og spekúlera í lífinu og tilverunni.  En thó ég sé búin ad vera innstillt á thad í allan vetur ad fara nú ad huga ad hinni varanlegu heimferd, thykir mér thad hálf scary ad hugsa til thess stundum ad sá dagur sé ad renna upp, og engar smá breytingar framundan.  Nidurtalning hafin, illan hefur 2 mánudi til ad pakka norska lífinu í pappakassa til ad ná ferjunni frá Bergen á thjódhátídardaginn sjálfann.  Úff, thetta er ordid svo raunverulegt allt saman, en á sama tíma hlakkar mér svo til.  Thetta var bara svo mikid audveldara thegar ég flutti út... thá pakkadi ég bara í nokkrar ferdatöskur og stökk upp í flugvél í leit ad nýjum ævintýrum.  Átti thá ekki mikid annad en hana kisu mína, flautuna,gamlar mublur og örfáa aura... en út í heim var haldid.  Thad sem átti bara ad vera 3ja mánada dvöl í Svíthjód endadi sem 5 1/2 árs dvöl í Noregi eftir Svíthjódardvölina.... svona í leidinni,hehe.   Thad er eitthvad sem ég á aldrei eftir ad sjá eftir, enda dásamlegur tími sem ég hef átt hér úti, thrátt fyrir fjarlgægdina frá fjölskyldunni.

Sit í eigin draumaveröld flesta daga og reyni ad sjá fyrir mér hvernig lífid og tilveran verdi thegar madur kemur aftur í heimahaga, en verd ad vidurkenna ad einhverra hluta vegna fær madur svona panikk annad slagid thegar madur gerir sér grein fyrir öllum breytingunum sem liggja framundan.  Allt pappírsstússid og thad sem fylgir thví ad hafa verid svona lengi ad heiman, og ekki minnst adlögunin ad íslenzka samfélaginu aftur.   Madur er ordinn svo inngróin í thetta umhverfi mitt hérna úti og gódu vanur í frekar stresslausum hversdagleika, minni svo frábæru vinnu og skólanum...og svo ekki sé minnst á alla vinina sem madur hefur eignast hér.  Hvernig verdur thetta med Sissel, forvitnu nágrannakonuna, hvad á hún ad gera sér til skemmtunar thegar hún getur ekki lengur fylgst med mér á bak vid gardínurnar med kaffibollann í hendinni? hehe, ég verd ad muna ad senda henni jólakort med adalatridum lidins árs, hehe.

En svona er nú bara hid ljúfa líf.  Dagarnir lída, lífid heldur áfram og ný ævintýri bída manns.   Ég bíd thví bara spennt eftir ad sjá hvad örlögin hafa ætlad manni

en jæja, nú er klukkan ordin allt of margt og syfjan farin ad láta sjá sig, svo ég skríd aftur upp í rúm og breidi vel úr mér  ..vantadi bara ad pústa adeins út :)

ljúfa líf, ljúfa líf...

Nú er ég eiginlega löngu komin í vor-og sumargírinn.  Trátt fyrir thad virdist ekkert bóla á sumri... snjórinn er rétt svo brádnadur úr gardinum, en thetta mjakast thó hægt og rólega í rétta átt   læt mig dreyma um heita sumardaga óg sól thar sem madur situr úti á sólpalli med einn kaldann í annari og símann í hinni... já verd víst ad vidurkenna thad ad já, ég heiti thóra og er símafíkill, en mér til varnar er thetta reyndar thekkt fjölskylduheilkenni og get ég thví hlíft mér á bak vid genin, hehe, en thökk sé nútímatækninni getur madur haft meira sambandi vid fjölskylduna á medan madur býr erlendis, en margir hafa thó their búi í næstu götu vid sit fólk.

ohh, en ótholinmædin er farin ad láta bóla á sér, ég vil sól og sumar, allavega smá smakprufu ádur en madur heldur heim í sumarkuldann heima á klakanum.

Sumarfuglarnir eru farnir ad syngja sinn söng og íkornarnir farnir ad ferdast óvenju mikid á milli trjáa.  Reyndar fór vorid ekki ekki svo vel med einn íkornanna hér um dagin, en honum lá svo á ad hann gleymdi ad líta til hlida ádur en hann hélt leid sinni áfram yfir veginn, og vard thví nokkrum limum og c.a einum búk fátækari.. greyjid. 

Annars lítid ad skrifa um í thetta skiptid, á mér greinilega ekki meira spennandi líf en thad ad ég er ad vinna á laugardagskvöldi.... bara thví ég hafdi hreinlega ekkert annad betra ad gera... pff, madur verdur ad fara ad bæta úr thessu 

chiao, og góda helgi!

 

já, Rema 1000 pokarnir geta verid hættulegir

 Adrenalínkikk dagsins tileinka ég innihaldi Rema 1000 pokans á Sandmoen kurs-og konferansesenter.

Ef ég hef éinhverntíman óttast thad ad nú væru dagar mínir lidnir, thá var thad seinnipartinn í dag.  Tharna sat ég í rólegheitum á Sandmoen-kránni ásamt nokkrum medlimum námshópsins míns.  Vid thóttumst afar gáfud tharna sem vid sátum yfir verkefnaskriftum og ræddum ýmis heimsmál.  Thad var óvenju mikid af fólki á stadnum í dag, en kipptum okkur lítid upp vid thad, thar sem thad var frekar notalegt ad hafa eitthvad líf í kring um sig á sólríkum vordegi. 

Tharna sátum vid semsagt stúdentarnir duglegu ásamt 2 rútubyrgdum af fólki, thegar allt í einu kemur madur hlaupandi inn á kránna, klæddur svörtu frá toppi til táar og med svarta Finlandshúfu, svona sem er bara med götum fyrir augu og munn.  Fyrr en varir er hann kominn upp á bord hjá hópi stráka sem sátu innst á kránni, öskrar og æpir eitthvad frekar óskýrt og rífur byssu upp úr Rema 1000 pokanum sínum og midar á saklausa gesti sem gátu sér litla björg veitt.  

Gestir kráarinnar brugdust thó misjafnlega vid, med öskrum og ópum.  Madurinn mumladi eitthvad hálf óskýrt áfram um ad nú væri best ad thegja og halda sér rólegum á medan hann gengi út med alla peninga stadarins... og asninn ég gat ekki annad en séd fyrir mér brot út thætti med tomma og jenna, thar sem hjartad á tomma skaust upp í háls vid greinilega svipad áreiti, og vissi hreinlega ekki hvort ég ætti ad fara ad grenja eda hlæja.

Allt í einu byrjar madurinn svo ad hlæja svona gedveikishlátri, bendir á nokkra stráka í einum hópnum sem sátu hinum megin í salnum, sem skyndilega urdu líkfölir í framan, rífur af sér húfuna og hrópar:  ,, til hamingju med daginn Tobias!!!!'' ,,nú erum vid kvittir'' vid mikil fagnadarlæti félaga sinna. 

Einum kráargestinum var greinilega misbodid af thessu svo mjög spes ''gríni'' ad hann sló ''bófann'' utan undir og sagdi honum ad hypja sér út... thá allt í einu var hann ekki svo töff lengur.

Thetta voru med theim mest spennandi 2 mínútum sem ég hef upplifad upp á sídkastid, og thótti thetta frekar spes afmælisgrín... en mæli thó ekki med thessu, svona gedshræringar eru í mesta lagi fyrir illuna... thótti thetta adeins of drjúgt ti lad geta kallast fyndir, allavega svona fyrir mína vidkvæmu sál.